De Willibrordvertaling is een initiatief van de Katholieke Bijbelstichting en verscheen voor het eerst compleet in 1975, nadat eerst in 1961 het Nieuwe Testament verschenen was. De gangbare editie van de Willibrordvertaling is de editie van 2012. Deze is het resultaat van diverse aanpassingen en revisies. Aanleiding tot deze revisies waren een nieuwe officiële spelling, opmerkingen van lezers en nieuwe afspraken over de weergave van plaats- en persoonsgegevens.
De kracht van de Willibrordvertaling is de voorleesbaarheid. Hieraan is veel aandacht besteed. Daarnaast heeft de Willibrordvertaling standaard voorzien van inleidingen bij de bijbelboeken, aantekeningen, dwarsverwijzingen en een algemene toelichting op de bijbel. Elke Willibrordbijbel is hiermee een soort studiebijbel.
De Willibrordvertaling was oorspronkelijk bedoeld voor gebruik in de Rooms Katholieke Kerk, maar wordt ook in protestantse en evangelische kerken regelmatig gebruikt. De Willibrordvertaling wordt breed gewaardeerd omdat hij trouw is aan de grondtekst, maar tegelijkertijd is de tekst geschreven in begrijpelijk eigentijds Nederlands. Tijdlijn van de Willibrordvertaling Goedkeuring voor een vertaling in 1947 door kardinaal J. de Jong 1961: Verschijning van Het Nieuwe Testament van onze Heer Jezus Christus 1966-1973: verschijning van het Oude Testament in 5 losse delen, inclusief de Psalmen in de vertaling van I.G.M. (Ida) Gerhardt en H.M. van der Zeyde 1966: Grondige herziening van het Nieuwe Testament 1975: Verschijning van de Willibrordvertaling, het complete Oude en Nieuwe Testament 1978: Licht herziene druk 1995: Willibrordvertaling, geheel herziene uitgave 1995 2012: Willibrordvertaling, editie 2012
© 2024 - Christelijke boekhandel de Schuilplaats - algemene voorwaarden